Porady

Rekomendacje KNF – jak wpływają na ofertowanie kredytów gotówkowych i hipotecznych?

4 lip

Choć formalnie są tylko „zaleceniami”, rekomendacje KNF realnie kształtują codzienną pracę pośredników. Wpływają na ofertę banków, zdolność kredytową klientów i szanse na finalizację transakcji. Każdy doradca powinien je znać i stosować – bo mimo że nie są ustawą, ich znaczenie regulacyjne jest ogromne. W tym materiale wyjaśniamy, jak rekomendacje S, T, H i U przekładają się na praktykę ofertowania kredytów.

Rekomendacje KNF – jak wpływają na ofertowanie kredytów gotówkowych i hipotecznych?

Rekomendacje Komisji Nadzoru Finansowego (KNF) to nie są tylko „zalecenia” – w praktyce wyznaczają one standardy działania sektora bankowego, a przez to wprost wpływają na możliwości ofertowania kredytów przez pośredników. Zrozumienie ich charakteru i znaczenia ma kluczowe znaczenie dla każdego profesjonalisty, który działa na rynku kredytów konsumenckich i hipotecznych.

Czym są rekomendacje KNF?

Rekomendacje to urzędowe wytyczne nadzoru finansowego, kierowane przede wszystkim do banków i instytucji kredytowych. Choć formalnie nie mają rangi ustawy, ich stosowanie jest egzekwowane w procesie nadzorczym, a ich lekceważenie może prowadzić do sankcji ze strony KNF.

Dla pośredników finansowych oznacza to jedno: banki i pożyczkodawcy budują oferty oraz polityki kredytowe w oparciu o te rekomendacje, co pośrednio wyznacza zasady gry również dla doradców i agentów.

Kluczowe rekomendacje mające wpływ na ofertowanie

1. Rekomendacja S – kredyty zabezpieczone hipotecznie

Dotyczy zasad udzielania kredytów mieszkaniowych. Wpływa m.in. na:

  • maksymalny poziom LtV (loan to value) – np. 80% bez dodatkowego ubezpieczenia,
  • konieczność oferowania kredytów w walucie dochodów klienta (tzw. zasada walutowa),
  • testowanie zdolności kredytowej przy podwyższonych stopach procentowych (symulacja bufora bezpieczeństwa),
  • maksymalny okres kredytowania – zalecane 25–30 lat.

Praktyczne skutki: Banki ograniczają ofertę kredytów 0% wkładu własnego; promują kredyty złotówkowe; wymagają dodatkowych zabezpieczeń lub wyższej marży powyżej 80% LtV.

2. Rekomendacja T – ocena ryzyka kredytowego i limity zadłużenia

Ma zastosowanie także do kredytów gotówkowych. Ustala m.in.:

  • limity zadłużenia w relacji do dochodów (DSR) – maksymalny udział raty w dochodzie,
  • zasady weryfikacji historii kredytowej i obowiązki dokumentacyjne,
  • minimalne standardy scoringowe przy ocenie zdolności.

Praktyczne skutki: Ograniczenia w przyznawaniu wysokich kwot przy niskich dochodach, eliminacja „kredytów chwilówek” o wysokim ryzyku przez banki, ograniczony dostęp do refinansowań bez udokumentowanego celu.

3. Rekomendacja H – zarządzanie ryzykiem operacyjnym

Wpływa na procesy ofertowe i dokumentację. Wymaga m.in.:

  • zabezpieczenia przed nadużyciami (również w kanałach zdalnych),
  • standaryzacji procedur w relacjach z pośrednikami,
  • ewidencjonowania interakcji z klientem, rejestrowania oświadczeń i zgód.

Praktyczne skutki: Coraz częstsze wymagania nagrywania rozmów z klientem (również przez pośrednika), obowiązek przechowywania dokumentacji z oferty, konieczność wykazania „śladów doradczych” – np. rekomendacji oferty na podstawie analizy potrzeb.

4. Rekomendacja U – ubezpieczenia przy kredycie

Reguluje sposób oferowania ubezpieczeń jako elementu oferty kredytowej:

  • zakaz powiązań typu „kredyt tylko z ubezpieczeniem”,
  • obowiązek przedstawienia pełnych kosztów i zakresu ochrony,
  • możliwość zakupu ubezpieczenia u dowolnego dostawcy (tzw. open architecture).

Praktyczne skutki: Banki często przedstawiają ubezpieczenie jako opcję, ale premiują je lepszą marżą – pośrednik musi jasno informować klienta o warunkach z i bez ubezpieczenia.

Pośrednik a rekomendacje – co musisz wiedzieć?

Pośrednik formalnie nie podlega bezpośrednio zaleceniom KNF, ale:

  • działa w ekosystemie, który te rekomendacje wdraża (banki i instytucje),
  • jest oceniany przez partnerów biznesowych z punktu widzenia zgodności z ich polityką (np. analiza DSR, sposób prezentacji oferty),
  • ponosi odpowiedzialność, jeśli informacje przekazane klientowi nie są zgodne z polityką kredytodawcy wynikającą z rekomendacji.

Praktyczne wskazówki dla pośredników

  1. Znasz Rekomendację S? – sprawdź aktualne limity LtV i okresy kredytowania zanim przedstawisz symulację klientowi.
  2. Zwracaj uwagę na DSR – nie oferuj kredytów, których rata przekracza dopuszczalny poziom zadłużenia klienta (najczęściej 40–50% netto).
  3. Upewnij się, że język oferty jest zgodny z zasadą walutową – nie oferuj kredytów walutowych klientom bez dochodów w danej walucie.
  4. Dokumentuj potrzeby i oczekiwania klienta – rekomendacje wymagają uzasadnionego dopasowania produktu.
  5. Zachowuj dokumentację ofertową i historię kontaktu – dla bezpieczeństwa własnego i kredytodawcy.
  6. Nie wiąż klienta ubezpieczeniem – prezentuj warianty z i bez ubezpieczenia oraz całkowite koszty.

Podsumowanie

Rekomendacje KNF nie są martwym prawem – kształtują codzienność ofertową każdego pośrednika, nawet jeśli formalnie go nie obowiązują. Znajomość ich treści i praktyczne wdrożenie w procesie ofertowania to warunek współpracy z bankami, a także element budowania zaufania i wiarygodności u klientów. Pośrednik, który działa w zgodzie z duchem nadzoru, jest partnerem pożądanym i przyszłościowym – w czasach, gdy jakość doradztwa staje się kluczowym kryterium regulacyjnym.

Źródła i akty prawne:

  • Rekomendacja S (KNF 2023) – zasady udzielania kredytów zabezpieczonych hipotecznie
  • Rekomendacja T – zarządzanie ryzykiem detalicznym
  • Rekomendacja H – ryzyko operacyjne i relacja z klientem
  • Rekomendacja U – zasady oferowania ubezpieczeń w związku z kredytem
  • Komunikaty nadzorcze KNF (2022–2024)


Zoptymalizuj swoje finanse już dziś

Zainwestuj w swoją przyszłość finansową. Sprawdź nasze usługi, które pomogą Ci w zarządzaniu kredytami i finansami.
Napisz do nas
Kontakt

Skontaktuj się z nami