PSD2 – jak zmieniło się bezpieczeństwo w finansach dzięki unijnym przepisom?
10 lip

Od 2018 r. obowiązuje w Unii Europejskiej dyrektywa PSD2 (Payment Services Directive 2), która wprowadziła rewolucyjne zmiany w obszarze usług płatniczych i bezpieczeństwa transakcji online. Jej skutki odczuli nie tylko klienci, banki i fintechy, ale również pośrednicy kredytowi i firmy oferujące produkty finansowe z komponentem płatności.
Choć minęło kilka lat od wdrożenia, efekty PSD2 nadal kształtują rynek, a praktyka pokazuje, że wiele podmiotów nadal nie w pełni wdrożyło wszystkie jej zasady – zwłaszcza w zakresie silnego uwierzytelniania klienta (SCA), agregacji danych i otwartej bankowości (open banking).
Co zmieniła PSD2 w praktyce?
1. Silne uwierzytelnianie klienta (SCA)
Najważniejszy element z punktu widzenia bezpieczeństwa. Od stycznia 2021 r. każda operacja płatnicza – zarówno przez aplikację, jak i w przeglądarce – musi być potwierdzona co najmniej dwoma niezależnymi elementami:
- coś, co klient zna (np. hasło, PIN),
- coś, co klient posiada (np. telefon, aplikacja mobilna),
- cecha biometryczna (np. odcisk palca, rozpoznawanie twarzy).
Przykład: logowanie do bankowości mobilnej musi wymagać np. PIN + odcisk palca. Jedno kliknięcie „zaloguj” to za mało.
2. Otwarcie dostępu do rachunków (open banking)
PSD2 zmusiła banki do otwarcia dostępu do danych klienta – za jego zgodą – dla licencjonowanych podmiotów trzecich (TPP – third-party providers). Efekt?
- Pojawiły się aplikacje do agregacji finansów, łączące dane z różnych banków,
- Możliwe stało się udzielanie pożyczek na podstawie bieżącej analizy historii rachunku – bez zaświadczeń,
- Rozwinęły się usługi AIS (Account Information Service) i PIS (Payment Initiation Service).
Jakie obowiązki dla instytucji i pośredników?
Dla instytucji płatniczych i kredytodawców:
- Zapewnienie bezpiecznego API do komunikacji z TPP,
- Stosowanie SCA w każdej transakcji (z wyjątkami określonymi w RTS),
- Obowiązek zgłoszenia naruszeń danych do KNF i UODO.
Dla pośredników:
- Współpraca tylko z autoryzowanymi dostawcami usług płatniczych,
- Odpowiedzialność za zgodność systemów CRM i aplikacji z zasadami SCA (np. przy integracjach z bramkami płatniczymi),
- Edukacja klienta na temat autoryzacji i ochrony danych.
Co się poprawiło w bezpieczeństwie?
- padek liczby fraudów – szczególnie w płatnościach kartą i logowaniach do bankowości internetowej,
- Standaryzacja procesów autoryzacji – każdy operator płatności działa w podobnym reżimie,
- Zwiększenie świadomości klientów – wiele osób zaczęło zwracać uwagę na to, komu udzielają dostępu do konta,
- Transparentność transakcji – klient zawsze wie, kto i na jakiej podstawie zainicjował płatność.
Co nadal budzi wątpliwości?
- Brak pełnej kompatybilności niektórych systemów z SCA – szczególnie u mniejszych pośredników,
- Problemy techniczne z integracją API – banki stosują różne standardy mimo regulacji,
- Niewystarczająca kontrola klientów nad zgodami dla TPP – wiele osób nie rozumie, jak wycofać dostęp.
Podsumowanie
PSD2 ujednoliciła i wzmocniła bezpieczeństwo w europejskim systemie finansowym. Dla pośredników to nie tylko kwestia zgodności – ale również szansa na budowanie zaufania poprzez stosowanie najlepszych praktyk w autoryzacji i ochronie danych.
Na dalszym etapie rynek spodziewa się kolejnej fazy regulacji – PSD3 – która może jeszcze bardziej uregulować działania TPP oraz rozszerzyć odpowiedzialność instytucji za narzędzia cyfrowe.
Podstawa prawna i źródła:
- Dyrektywa (UE) 2015/2366 (PSD2)
- Rozporządzenie delegowane 2018/389 (RTS on SCA)
- Komunikaty KNF, EBA i UOKiK
- Wytyczne EBA w zakresie PSD2 compliance
Zoptymalizuj swoje finanse już dziś
Zainwestuj w swoją przyszłość finansową. Sprawdź nasze usługi, które pomogą Ci w zarządzaniu kredytami i finansami.
Przeglądaj inne artykuły

Jak przygotować się do kontroli KNF – praktyczne wskazówki dla pośrednika kredytowego

Checklista zgodności z RODO – 7 kroków dla pośrednika finansowego

Czy pośrednik może być uznany za „instytucję obowiązaną” w świetle AML?

Europejski nadzór makroostrożnościowy – jak wpływa na politykę banków?